एकाच रुग्णामध्ये उन्माद व उदासीनतेचा आजार होणे.
मॅनिया (उन्माद)
1.अतिशय खुश वाटणे किंवा चिडचिड वाटणे.
2.स्वतः बद्धल मोठे विचार करणे / स्वतःला मोठे समजणे. मोठ्या मोठ्या गोष्टी (बाता) करणे. मी देव आहे,मी हिरो आहे,माझ्याकडे खूप पैसे आहेत इ.
3.झोप कमी होणे.(कमी झोपणे, झोपेची गरज नाही असे वाटणे थोडीशीच झोप पुरेशी आहे असे वाटणे.)
4.नेहमीपेक्षा जास्तीची बडबड करणे,अनोळखी लोकांशी जास्तीच्या गप्पा मारणे,सतत बोलत राहणे. इंग्लिश मध्ये बोलायला चालू करणे.
5.सतत विषय बदलणे ज्यामुळे तो काय बोलतोय ते न कळणे.
6.जास्तीचे प्लांनिंग करणे,क्रिया करणे.मूर्खपणें बिजनेस मध्ये पैसे गुंतवणे,विनाकारण खर्च करणे, उधळपट्टी करणे,अचानक समाजसेवा करायला लागणे.
7.मानसिक विचार व शारीरिक क्रियांची गती वाढणे. नाचणे, गाणी म्हणणे.
8.धोकादायक क्रिया वाढणे- दारू किंवा इतर व्यसन, लग्नबाह्य संबंध,अति वेगाने गाडी चालवणे.
नैराश्य / उदासीनता
१. रुग्णाला मनामध्ये नेहमी खिन्न निराश व उदास वाटते.
२. रुग्णाचा स्वभाव चिडखोर होतो. छोट्या छोट्या गोष्टीवरून चिडचिड होते.
३. दैनंदिन गोष्टी, आवडी निवडी छंद यामधील कुठल्याच गोष्टीत मन / लक्ष लागत नाही अथवा त्या गोष्टी कराव्याशा वाटत नाहीत.
४. रुग्णाला स्वतःहून कोणाशी बोलावे, लोकांत मिसळावे काही करावे असे वाटत नाही. या उलट त्या गोष्टी टाळतात.
५. भूक लागत नाही, खायची इच्छा होत नाही
६. झोप उशिरा लागते, झोप लागण्यापूर्वी अंथरुणावर तळमळत राहतो.
७. व्यसन चालू करतात किंवा पूर्वीच्या व्यसनात वाढ होते.
८. आत्मविश्वास नाहीसा होतो. आपण काहीच करू शकत नाही, आपला काहीच काहीच उपयोग नाही, आपली कुणीच मदत करू शकत नाही, आपल्या आयुष्यात पुढे काहीच चांगले होणार नाही अशी भावना व विचार नेहमी मनात येत राहतो.
९. वरील विचार मनात आल्यावर आपल्या जगण्यात काही अर्थ नाही असा विचार करून आपले जीवन संपवण्याचा निर्णय घेतात व आत्महत्या करतात.